The Red Centre

Nouja, rood, het rode centrum is helemaal nie rood... Niet zo rood als we hadden gedacht dan. Het staat hier nog vol met bomen en gras, maar waar er geen gras staat is het inderdaad wel behoorlijk rood; erg apart om te zien en om doorheen te rijden.

Omdat ik nu echt ongelooflijk veel te vertellen heb, ga ik het maar even van dag tot dag vertellen. Zo vergeet ik denk ik zo weinig mogelijk en blijft het voor mij een beetje overzichtelijk.

Dag 1

We hebben Smokey opgehaald. Zo hebben we onze camper genoemd. Leuke naam toch? Helaas betekent deze naam ook dat we om de paar dagen een liter olie moeten bijvullen. Naja, niet getreurd, dat krijgen we als het goed is weer terug van het verhuurbedrijf. Nadat ik erachter was gekomen dat de ABN-Amro zo vriendelijk is geweest om mijn credit card limiet meer dan te halveren omdat ik in het buitenland zit, moesten we een paar kilometer lopen naar een pinautomaat en daar beiden 5x pinnen omdat het apparaat maar $200 per keer wilde uitgeven... Nadat we dan toch eindelijk de camper hadden hebben we inkopen gedaan; pasta, rijst, wijn, cd's, water, etc, etc, etc en zijn we in de schemering een plekje op gaan zoeken om te overnachten. Dat is na een paar rare afslagen Nightcliff geworden, een strandje/buitenwijk in Darwin waar we noodles hebben gegeten ("noodles eten", als ik niet uitkijk komt die zin ongeveer 15x in dit stukje te staan, dus denk het bij iedere dag maar een keer erbij...) en met een wijntje van de prachtige zonsondergang hebben genoten.

Dag 2

Bij het opstaan liet ik mijn telefoon uit mijn handen vallen; precies op een hoekje kletterde 'ie op de grond... Beeldsscherm op zwart aan 1 kant. :( :( Nou was ik echt bijzonder gehecht aan mijn Nokia N73, dus ik baal er tijdens dit typen nog steeds enorm van... Geen mp3-speler meer, geen TomTom meer en geen telefoon meer... Heb nog wel een nieuwe gekocht, maar dat is maar een simpele helaas. Dus als nog iemand ergens een N73 heeft liggen in het stof, ik weet er wel een goede bestemming voor...
Goed, na het winkelen voor nieuwe gsm zijn we weer verder gaan rijden. Als eerste zijn we naar de Darwin Crocodile Farm geweest. Daar hebben we wat salties bekeken en hebben we het dagelijkse voeren gezien. Erg leuk om te zien hoe die krokodillen in 1 hap een hele kip naar binnen werken. 1 Krokodil had echter wat meer honger en hapte bijna de voerder in tweeen. Nou klinkt het misschien wat dramatisch en zo close was het nou ook weer niet, maar toen hij weer buiten de kooi was, greep hij toch even naar z'n hart en veegde hij even wat zweet van z'n voorhoofd.
Als doel voor een dag hadden we op de kaart een leuke cape gezien. In the middle of nowhere aan de zee staan, dat leek ons wel wat. De weg er naartoe was de eerste test voor Smokey, een nogal hobbelig gravelweggetje waar we meerdere keren hebben getwijfeld of we wel door moesten gaan. Uiteindelijk zijn we toch doorgegaan en stonden we inderdaad op een prachtige plek met wederom een schitterende zonsondergang.

Dag 3
Teruggereden van Gun Point naar de snelweg en op weg naar Kakadu National Park gegaan. De snelwegen zitten hier wel een tikkie anders in elkaar dan in Nederland. Zo zijn er 2 banen, 1 voor de ene kant en 1 voor de andere kant (goh...) en gelijkwaardige kruisingen. Verder hebben de Ozzies nog wel wat bijzondere ideeen over het bouwen van wegen. Als wij in Nederland een weg aanleggen en bij een rivier aankomen bouwen we meestal een brug. Hier niet. Hier leggen ze gewoon de weg dwars door de rivier en zetten er een bord bij dat de weg kan overstromen... Dan moet ik er natuurlijk wel even bij zeggen dat de rivieren hier het grootste deel van het jaar droog staan en bij de 'echte' rivieren bouwen ze natuurlijk wel een brug, maar toch...
Op weg naar Kakadu dus. Onderweg kwamen we nog langs wat andere parken, zoals Fogg Dam en Mary River waar we een kleine tussenstop hebben gemaakt (en noodles gegeten natuurlijk). Aan het eind van de dag zijn we in Jabiru aangekomen, wat helemaal in het oosten van Kakadu ligt. Na wat rondrijden hebben we een leuk plekje langs de weg gevonden om te overnachten.
We zaten lekker buiten een wijntje te drinken toen er ineens een security guard voor ons stopte. Hij vond het nodig ons er even op te wijzen dat er een paar dagen terug een Brown Kingsnake was gezien bij een verkeersbord een paar 100 meter verderop. Da's een giftige slang en als 'ie je bijt vertel je dat over het algemeen niet na. De schrik zat er dus wel een beetje in en na nog heel even buiten gezeten te hebben zijn we toch maar binnen gaan zitten. Volgende probleem was dat het binnen ontzettend warm was en we eigenlijk toch wel weer naar buiten wilden. Maar daar zitten die gevaarlijke slangen dus... De oplossing was eigenlijk vrij simpel; we hebben een busje, dus we zijn maar met wijn, kaars en antimuggenspul op het dak gaan zitten.

Dag 4

Na een slangenloze nacht zijn we naar het Visitor's center gereden om wat informatie te halen over Kakadu. Kakadu is namelijk best groot; een kleine 20.000 vierkante kilometer waar Nederland ruim 40.000 is. Met de nieuw vergaarde informatie zijn we weer verder gaan rijden en zijn er achter gekomen dat Kakadu gewoon _te_ groot is. En dan is het grootste deel van het park alleen voor 4WD. Daarom hebben we besloten om alleen de dingen te gaan bekijken in de buurt van Jabiru en voor de mooiste watervallen een scenic flight te doen. Die watervallen waren trouwens sowieso nog niet te bereiken per auto, het was nog te nat en als het droger was, had je voor die wegen een 4WD nodig. We hebben nog even geinternet bij de Holiday Inn en op de parkeerplaats daar een middagdutje gedaan in de camper. :) Daarna zijn we begonnen met het stuk boven Jabiru, namelijk Ubir, waar mooie aboriginal rotstekeningen zouden moeten zitten. Omdat dat deel rond zonsondergang dichtging, zijn we op zoek gegaan naar een plek om te gaan overnachten. Mooi plekje gevonden, maar helaas was de security van dit deel wat minder aardig, we moesten verhuizen naar de camping een paar kilometer verderop. Daar moesten we betalen voor de overnachting, wat dus eigenlijk niet de bedoeling was van het huren van een camper, maarja, we hadden weinig keus en eerder op de dag hadden we ook al gratis gedouched op dezelfde camping, dus het moest maar een keer. Bij de campingplaatsen hadden ze mooie vuurplekken waar we een mooi vuurtje hadden gestookt. Deels omdat het gaaf is, maar ook omdat we hoopten daarme de muggen te verjagen. Kakadu is namelijk een hel als het om insecten gaat; overdag stikt het van de vliegen en 's nachts zitten er zo mogelijk nog meer muggen... Na een tijdje hoorde Nance ineens gegrom uit de bosjes en helden als wij zijn, zijn we maar weer in de camper gekropen en er niet meer uitgekomen die nacht...

Dag 5

's Ochtends op tijd opgestaan, we wilden naar Ubir en daarna naar het deel onder Jabiru. Ubir was een erg mooie wandeling met dito tekeningen op de rotsen. Kan er verder niet bijzonder veel over zeggen, daar heb ik foto's voor. Daarna zijn we naar Nourlangie gereden, waar we weer een erg mooie wandeling hebben gemaakt tussen de rotstekeningen en deze keer ook een berg op voor een prachtig uitzicht op een dreamsite van Lightning Man (het gaat me even te ver om de hele Aboriginal Dreamtime te gaan vertellen hier hoor ;)) en een deel van de rest van Kakadu. Aan het eind van de middag zijn we op de terugweg naar onze parkeerplaats van de eerste nacht in Kakadu nog even doorgereden naar het vliegveld om een vlucht voor de volgende dag te boeken en hebben we door de openlucht uraniummijn gereden die hier ook ligt. We hebben dus weer overnacht op de parkeerplaats en daar om 12 uur Nance haar 26e verjaardag gevierd met taart en 'champagne'. Daarna redelijk vroeg gaan slapen, want onze vlucht was om 7:30.

Dag 6

We zijn dus vroeg opgestaan om de scenic flight te gaan doen; een uur lang met een klein vliegtuigje voor 5 personen + piloot over Kakadu vliegen. Dit was echt ronduit schitterend en de $195 dubbel en dwars waard. Hoogtepunten waren Jim Jim en de Twin Falls, beiden watervallen. Jim Jim is 215 meter hoog en de Twins zijn er 2 (jaja...) vlak naast elkaar van zo'n 100m hoog.
Na de vlucht zijn we de Arnhem Highway weer teruggereden richting Darwin en de Stuart Highway (waar we nu nog steeds op zitten) naar het zuiden genomen. Op weg naar het 2e park op ons lijstje, Litchfield. We wilden overnachten in Batchelor, 20 km voor Lithcfield en hier hadden we een mooi plekje bij het zwembad gevonden. Na het eten werden we echter voor de 2e keer weggestuurd en moesten we op zoek naar een andere plek. We zijn nog een eind richting Litchfield gereden, maar omdat het gras tussen de bomen in brand stond (dat doen ze hier expres) voelden we ons niet echt veilig en zijn we toch maar weer naar Batchelor gereden. Bij de rand van het dorp stond een camping, dus we zijn maar op de parkeerplaats hier tegenover gaan kamperen. :) We zijn nog wel even naar de campingpub geweest om een paar drankjes op Nance d'r verjaardag te drinken ipv de warme wijn in de camper.

Dag 7

's Ochtend weer naar Litchfield gereden. Op weg naar de eerste mooie plek kwamen we een fietser tegen die we een dag eerder ook al op de snelweg hadden zien fietsen (en natuurlijk dachten we hardop, 'wat een idioot'). Nadat we een tijdje bij de Magnetic Termite Mounds (termietenheuvels, en veel, heel erg veel) stonden, kwam de fietser er ook aan en dit bleek een Nederlander te zijn, Flip. Flip is al een aantal jaren met zijn fiets onderweg om de hele wereld rond te fietsen (hij heeft een boek, "Verstand op nul, blik op oneindig", over zijn reis van Nederland naar Zuid-Afrika en een website, www.stukkiefietsen.com, moet ik zelf ook nog uitchecken). Ook bij de 2e mooie plek, de Florence Falls kwamen we hem weer tegen en zijn met z'n drieen op de camping gaan staan. Voor ik de Florence Falls oversla; dit is ook echt schit-te-rend! Een vijvertje waarin 2 watervallen uitkomen waar je in mag zwemmen! Het is echt nog mooier dan het klinkt en ook in het echt is het waarschijnlijk vele malen mooier dan op 1 van de foto's. Hier hebben we dus een tijdje gezwommen en genoten van de prachtige natuur. De camping een stukje verderop lag vlakbij een ander deel waar je mocht zwemmen en dit zag er ook weer geweldig uit. Allerlei kleine vijvertjes die door middel van kleine watervalletjes met elkaar verbonden waren; het leek wel een tropisch zwemparadijs, maar dan echt en nog veel mooier...
Ook op deze camping hebben we weer een mooi kampvuur gemaakt; dat droge hout fikt behoorlijk goed, dus we hebben nog 3 keer hout bij moeten halen, uiteindelijk heb ik maar een halve boomstam meegenomen die eingelijk veel te groot was, maar ik kon 'm ook echt niet laten liggen.
Bij het ophalen van de camper konden we wat spullen uit een kastje meenemen waarboven stond dat het gratis was. Een van de dingen die we hebben meegenomen was een tentje (bleek nog een tentje van Perry Sports te zijn ook, met Nederlandse hadnleiding erbij...). Omdat de camper toch wel erg warm was, hebben we deze maar eens opgezet en omdat het toch niet regent, was het binnententje wel voldoende.

Dag 8

Bij het opstaan lag er dus nog een half opgebrande en verkoolde boom bij de vuurplaats (wel netjes uitgemaakt hoor). Vandaag wilden we de rest van Litchfield doen, want in het park mag je niet wildkamperen en elke nacht betalen vonden we wat overdreven... Zo hebben we nog watervallen gezien en wat wandelingen gemaakt. Daarna teruggereden naar de Stuart Hwy en een aflsag genomen naar de Old Stuart Hwy, want volgens de kaart lag daar ook nog een mooie waterval; de Robin Falls. :D Lekker 'gedouched' onder de waterval en daarna weer teruggelopen naar de camper. (-- Ik moet een beetje door gaan vertellen, internettijd is bijna op--). Weer een mooi plekje opgezocht langs de Old Stuart Hwy waar ik weer het tentje heb opgezet (we hebben de mooie werkverdeling dat ik de tent opzet en Nance kookt...). Die avond kwam maar weer eens naarboven wat een ontzettende helden wij zijn... We hoorden steeds van alles om de tent heen. Af en toe eens naar buiten geschenen met de zaklamp door een kier van de tent, maar er was niks. Na een hele tijd luisteren en weer schijnen, luisteren en weer schijnen, waren we het zat en zijn hand in hand de tent uitgestapt met 2 zaklampen. Nadat we een beetje hadden rondgeschenen zagen we ineens iets wegschieten wat volgens mij een kangoeroerat ofzo was... De volgende ochtend bleek ook nog eens dat het geluid wat we steeds hoorden door de wind kwam, aan elke kant van de tent stond dezelfde soort plant waarvan de bladeren over elkaar bewogen door de wind...

Dag 9

Weer teruggereden naar de Stuart Hwy, met onderweg nog een NAtional Park waar ik even de naam van kwijt ben, maar er was warm water in een riviertje waar je in kon zwemmen. Het warme water kwam naar boven op een heilige Aboriginal plek waar je niet mocht komen, maar het water van 60 graden mengde een eindje verderop met het koude rivierwater. Helaas was het weekend en dus vrij druk, maar wel even lekker gezwommen. Na het zwemmen en de noodles verder gereden naar Katherine. Vlak voor Katherine zijn we een weg ingeslagen naar het Nitmiluk National Park om de Edith Falls te bekijken. Was een tegenvaller en we zijn weer terug het park uitgereden om op zoek te gaan naar een slaapplek.

Dag 10

Na in Katherine geinternet te hebben en meteen even de camerabatterijen opgeladen te hebben, de 2e afslag naar Nitmulik (ook wel Katherine's Gorge genaamd) Park genomen en een mooie wandeling gemaakt. Schitterend uitzicht over de 1e gorge. 's Avonds weer eht park uitgereden om een slaapplek te zoeken.

Dag 11

Weer vroeg opgestaan om om 8 uur een kano te huren om de 1e gorge door te kanoen. Nu vaarden we dus door het deel wat we gisteren zagen vanaf boven, erg mooi. Na het kanoen hebben we gedouched op de camping en doorgereden naar Mataranka. Dit staat bekend om de hot pools. Hier hebben we ook nog even gezwommen en nog wat wallabies gezien. Langs de weg stikte het ook al van de wallabies en kangoeroes, maar die zagen we liever niet, die waren namelijk aangereden door auto's... Echt ongelooflijk dat de mensen hier toch gewoon autorijden in de schemering, terwijl bekend is dat dan de dieren tot leven komen. Naja, het was leuk om eindelijk weer eens wat levende exemplaren te zien.

Dag 12

Langs de "We of the Never Never" begraafplaats gereden. Het einge wat ik weet is dat het een heel bekend Australisch boek is wat ik niet heb gelezen. Ik heb er zelfs nog nooit van gehoord, maar toch interessant om te zien natuurlijk. Langs de weg hebben we nog bij een benzinestation gestopt waar de benzine $1,98 was! In Darwin was dat nog $1,46... Er hingen ook overal bordjes dat het verboden was om op het terrein je tank uit een jerrycan bij te vullen...
Uiteindelijk een mooie slaapplek bij een berg gevonden.

Dag 13

Het is bewolkt en KOUD! Voor het eerst in m'n slaapzak geslapen en 's avonds iets met lange mouwen aangehad.
Verder gereden naar Alice Springs. Onderweg langs de Devil's Marbles gekomen.
Uiteindelijk te lang doorgereden omdat we zin hadden in Mangowijn... In m'n Lonely Planet stond namelijk dat er een farm was waar ze zelf wijn maakten van mango's en dat wilden we wel eens proberen. Toen we aankwamen was het al dicht, maar toch maar even aangebeld en we konden nog een fles kopen. Die was wel $20 wat dus gelijk staat aan een halve tank benzine, maar we konden nou toch geen nee meer zeggen. Was wel een lekker wijntje nadat we er een natte sok omheen hadden gedaan voro een tijdje (met dank aan Flip voor deze tip!)

Dag 14

We zijn nu eindelijk in Alice Springs en ik zit alweer veel te lang te internetten. Ik ga dus het verhaaltje posten en de foto's uploaden. Sorry voor het afraffelen van de laatste paar dagen. :(