Nieuw-Zeeland - Reisverslag uit Christchurch, Nieuw Zeeland van Robin Siereveld - WaarBenJij.nu Nieuw-Zeeland - Reisverslag uit Christchurch, Nieuw Zeeland van Robin Siereveld - WaarBenJij.nu

Nieuw-Zeeland

Door: Robin

Blijf op de hoogte en volg Robin

28 December 2008 | Nieuw Zeeland, Christchurch

Ik ben inmiddels alweer bijna 3 weken thuis, maar ik moet natuurlijk nog wel even vertellen over Nieuw-Zeeland! Ik heb in bijna 3 weken zo ontzettend veel gezien, maar eigenlijk overal te kort geweest, een hele goede reden om nog eens terug te gaan dus. :)

Ik had nog 1 dag in Auckland voor ik met de bus vertrok, toen heb ik nog de halve stad rondgelopen en ben ik in de 328m hoge Skytower geweest om Auckland eens van bovenaf te zien. Schitterend uitzicht! Bovenop waren ook een paar plaatsen met een glazen vloer, toen ik daarop ging staan kreeg ik wel even een raar gevoel in m'n maag... :) Verder nog kaartjes gekocht en opgestuurd, nieuw gsm-abonnement (nieuwe nummer is trouwens 06-23138959 voor degenen die het nog niet hebben) voor Nederland proberen te regelen en ook maar meteen een nieuw internetabonnenment afgesloten.

De voglende ochtend begon ik aan de reis met de Magic bus. Moest al vroeg opstaan om naar het pickup punt te lopen en ben toen m'n geliefde reishanddoek vergeten mee te nemen... Het zoveelste ding dat ik ben kwijtgeraakt op reis, maar gelukkig geen echt belangrijke dingen. Om 7.30 kwam de bus dan aanrijden en ik wilde instappen, toen bleek dat ik met mijn ticket eerst nog naar Whitianga ging en dus een andere bus moest hebben. Eenmaal in de goede bus, gingen we dan op weg. Eerste stop was in Auckland zelf, bij een gedoofde vulkaan, Mount Eden. Hier konden we even rondlopen, foto's maken en van het uitzicht genieten. Daarna weer snel de bus in om richting Whitianga te rijden. Vlak voor Whitianga nog even gestopt bij Hot Water Beach, een strandje waar je tijdens eb kan graven naar heet water. Helaas was het geen eb, dus na wat fotootjes meteen verder gereden naar Cathedral Cove. Hier hadden we genoeg tijd om de mooie wandeling te doen en even te relaxen op het strand. In Whitianga werden we afgezet bij het prachtige hostel en heb ik samen met 2 Nederlanders, Floris en Julius, gekookt. Met hen heb ik eigenlijk bijna heel de rest van Nieuw-Zeeland opgetrokken, tot aan Franz Josef. Ik had in eerste instantie een tweepersoonskamer voor mezelf alleen voor de prijs van een dormbed, maar die heb ik afgestaan aan een Engels stel, nog wel een biertje voor gekregen van de eigenaar. :) Daarna nog even een biertje gedronken en geprobeerd de herhaling van de rugbywedstrijd tussen Nieuw-Zeeland en ehm, die anderen waarvan ik de naam niet meer weet, te kijken. We hadden in de bus al naar de wedstrijd geluisterd met af en toe wat commentaar van de buschauffeur.

Pfoe, ik heb zo'n gevoel dat dit weer een megalang stuk gaat worden... :) De volgende dag weer in de bus gestapt en op weg naar Waitomo gereden. Onderweg nog in Paeroa, waar de in Nieuw-Zeeland wereldberoemde L&P vandaan komt, erg lekkere limonade. In Waitomo ging ik dan black water raften. Dat is wel even wat anders dan white water raften, eigenlijk zou het niet eens raften moeten heten...maar het was wel erg leuk. Je moest jezelf in een wetsuit hijsen, laarzen aantrekken en een helm opzetten, waarna we met een groepje in een auto richting de grot werden gebracht. Hier moesten we nog even door de weilanden en tussen de koeien doorlopen naar de echte ingang. Voordat we naar binnen gingen nog even een grote rubber binnenband meepakken en dan de trap af. Eenmaal in de grot gingen alle lichten uit en zagen we de glowworms, het hele plafond zat er vol mee, met kleine lichtgevende puntjes, heel erg mooi. Natuurlijk was dat wetsuit niet voor de sier, even verderop kwamen we bij een ondergronds riviertje, waar we ons, liggend op de rubberband, doorheen lieten voeren. Heel erg koud!! Onderweg kwamen we dan ook nog langs een watervalletje, waar je je achterover met band en al vanaf moest laten vallen, en een soort glijbaan. Het was dus zeker geen raften, maar wel een hele leuke ervaring. De warme douche en warme tomatensoep na afloop was erg welkom. De volgende dag gingen we pas 's middags verder met de Magic bus, dus er was nog tijd om nog een attractie van Waitomo te bezoeken, de Rabbit Shearing Shed. Ja, inderdaad, hier scheren ze konijnen...angorakonijnen met hele lange haren. Hier maken ze dan hele zachte wollen truien enzo van. Een keer per dag scheren ze dan een half konijn voor het publiek. Dat ziet er echt heel zielig uit... Dan binden ze het arme beest vast aan de voor- en achterpoten, zodat 'ie mooi strak ligt en dan scheren ze hem... Ik zal het filmpje hiervan ook wel even uploaden.

's Middags dus op weg naar de volgende bestemming, Rotorua. Dit is een stad midden in een nogal vulkanisch gebied, het stinkt hier ook altijd naar zwavel... Dit was de eerste stop waar ik een dag langer bleef en dus nog wat leuke dingen kon doen: mooie wandeling gemaakt, gezorbed en geluged (jaja). De wandeling ging voor een groot deel langs het meer waar Rotorua aan ligt, met heel veel plekken waar stoom uit de grond komt en veel kokende modder. Leuk om eens te zien. 's Middags gingen we dan Zorben. Een Zorb is een hele grote plastic bal met daarin een kleinere plastic bal. Daarin doen ze wat water en dan moet je daarin kruipen. Nog even het gat dichtritsen en dan sta je daar dus in een plastic bal bovenaan een heuvel. Dan moet je met bal en al van het platform aflopen en dan proberen de hele weg naar beneden te blijven staan, dan mag je gratis nog een keer. Ik haalde de eerste bocht. :) Daarna met de bus naar de gondola gegaan om boven op de berg eens even een kijkje te nemen. Daar kon je ook lugen. Luge is met een karretje, vier wielen, zitting en rem, zo hard mogelijk naar beneden zoeven, echt geweldig! Wel een keer bijna de bocht uitgevlogen, maar toch drie keer zonder verwondingen beneden aangekomen!

De volgende dag gingen we dan op weg naar Taupo, de stad waar ik wilde bungy-jumpen! Onderweg in bus geboekt en toen begonnen de zenuwen wel al een klein beetje... Ik heb namelijk een beetje last van hoogtevrees... Maar bungy-jumpen wilde ik toch wel heel erg graag een keertje doen en Nieuw-Zeeland is dan toch wel een van de mooiere plekjes daarvoor. Eerst met de bus nog even langs de Huka Falls, een mooie waterval met een stroomversnelling ervoor, prachtig blauw water. Daarna kwamen we bij Taupo Bungy, waar ik met nog drie anderen (Floris, Julius en nog iemand) uit de bus ging springen. Betalen, in de rij staan en dan wordt het allemaal even uitgelegd. Daarna met het touw om je voeten doorschuifelen naar de rand en dan springen. Simpel. Behalve als je toch maar niet springt... Uiteindelijk heb ik maar gezegd dat 'ie me maar een duwtje moest geven als ik weer niet ging... Nouja, het resultaat kun je hier (http://www.youtube.com/watch?v=or36Ar63AHo) en hier (http://www.youtube.com/watch?v=iEnDrpe0mhE) vinden. :) Nog een beetje natrillend weer naar boven gelopen en de bus in naar het hostel. In Taupo wilde ik ook heel erg graag de Tongarirro Crossing gaan lopen, een hele mooie eendaagse wandeling over onder andere Mt Tongarirro. Het weer was echter te slecht om 'm te lopen, maar ik kon hier 2 dagen blijven, dus dat heb ik gedaan, misschien werd het weer nog beter. De eerste dag in Taupo heb ik een scooter gehuurd met Floris en Julius om een beetje rond te gaan rijden rond Taupo. Erg leuk, maar ik ben ook een keer behoorlijk onderuit gegaan over losliggende steentjes... Voet lag een beetje open en behoorlijk geschrokken, maar verder niet veel aan de hand. De 2e dag was het nog steeds te slecht weer voor de crossing, dus toen heb ik met Lea, een leuk Zwitsers meisje dat ik hier inmiddels had leren kennen, een wandeling dichterbij gedaan, een berg in de buurt van Taupo beklimmen. We moesten wel een scootertje huren om er naartoe te gaan, want het was wel iets te ver weg. Eerst helemaal verkeerd gereden uiteraard, maar uiteindelijk toch de goede berg weten te vinden. Het was een hele leuke wandeling over erg smalle paadjes, na 2 uur hadden we dan de top bereikt voor een schitterend uitzicht. Terug in het hostel hebben we nog zelf pizza gemaakt met een lekker wijntje.

De volgende dag moest ik dan toch verder met de Magic bus, helaas geen Tongarirro Crossing dus, anders zou ik niet genoeg tijd hebben op het Zuidereiland. Op weg naar Wellington nog wel even gestopt om mooie foto's te maken van Mt Tongarirro, echt schitterend, zo jammer dat ik die wandeling niet heb kunnen doen... Onderweg in bus ook nog gebowld, met tennisballen vanaf achterin de bus proberen om zoveel mogelijk flesjes die voorin staan omver te gooien. :) In Wellington zelf had ik maar 1 overnachting, dus daar nog wat rondgelopen, het Te Papa museum bekeken en de volgende dag met de ferry naar Picton op het Zuidereiland. Vooral toen we in de buurt van het Zuideriland kwamen nog een paar mooie foto's kunnen maken. In Picton stond de bus klaar om ons naar Nelson te brengen.

Vanuit Nelson ben ik de dag erna naar het Abel Tasman national park gegaan. Daar hebben we eerst een boottochtje gedaan, waarbij we in het park afgezet werden omdan weer terug te lopen. Weer een hele mooie wandeling door de bossen met mooi uitzicht op de zee.

Weer een dag later ging de Magic bus naar Greymouth, maar eerst nog een tussenstop gemaakt bij de pancake rocks en daar een korte wandeling gemaakt. In Greymouth heb ik met Floris, Julius en Andy, een Zwitser die we inmiddels ook hadden leren kennen, een bezoekje gebracht aan de plaatselijke brouwerij. Na een behoorlijk saaie rondleiding mochten we dan eindelijk de biertjes proeven en later zelfs nog zelf tappen. Later op de avond bleken het wel gevaarlijke biertjes te zijn, ik ben geloof ik nog nooit zo dronken geweest na zo weinig bier... Maar het was wel gezellig. :)

Met een wat apart gevoel in de maag de volgende dag op weg naar Franz Josef, waar ook de gelijknamige gletsjer ligt. Na lank nadenken heb ik er toch maar voor gekozen om een helihike te gaan doen hier. Dan ga je met een helicopter een heel stuk naar boven op de gletsjer om daar dan een paar uur te gaan rondlopen met een gids. Wat een ervaring was dat zeg, echt prachtig!! Ben heel blij dat ik het heb gedaan. Onderweg begon het wel ineens erg mistig te worden en moesten we terug, omdat we anders niet meer opgepikt konden worden met de helicopter. We hadden onze spikes afgedaan en stonden te wachten, toen via de radio ineens het bericht binnenkwam dat het al te slecht was en we nog even moesten wachten... Na nog even wachten was de verwachting dat het te slecht zou blijven en we moesten dus naar beneden lopen (iets wat de meesten niet echt zagen zitten, maar het leek mij, 2 anderen en de gidsen wel gaaf :)). Toen we onze spikes weer om hadden en op een andere groep aan het wachten waren, werd het (helaas) toch weer wat beter weer en kwamen de helicopters ons alsnog ophalen.

Weer een dag later ging de Magic bus door naar Queenstown na een korte tussenstop in Wanakau. In Queenstown nog even een biertje met Andy gedronken en de volgende dag gingen we naar de Milford Sound, wat een van de mooiste plekken ter wereld zou moeten zijn. Eerst met de bus naar Te Anau en vanaf daar het Fjordland National Park in. Het had de hele ochtend al een beetje geregend en daardoor kwamen er allemaal kleine watervalletjes van de bergen af, echt heel mooi. De Milford Sound zelf is een fjord, waar we met een boot doorheen gingen. Weer heeeel erg mooi! Watervallen, hoge bergen, zeeleeuwen, dolfijnen en 1 pinguin gezien! De dolfijnen zwommen zelfs een hele tijd mee met de boot, geweldig! Terug in Queenstown waren Floris en Julius hier inmiddels ook aangekomen en zijn we met z'n vieren nog een avondje wezen stappen.

Na een paar uurtjes slaap, veel te weinig, ging om 7 uur voor mij de bus door naar Dunedin. In Dunedin nog een korte privetour met de bus gekregen, want ik was samen met de chauffeur de enige die naar het laatste hostel moesten. Verder niet bijzonder veel gedaan in Dunedin, beetje rondgelopen. Wel nog naar de steilste straat ter wereld geweest, dat was wel apart, want voglens mij was ik een paar maanden ervoor al bij de steilste straat ter wereld, maar dan in San Francisco... Jammer voor de Amerikanen, maar deze in Dunedin staat in het Guinness Book. :) Hij was ook best steil, sommige huizen hadden aan de ene kant beneden 1,5 verdieping meer dan aan de andere kant...

Weer een dag later ging ik naar Lake Tekapo, een dorpje aan een schitterend blauw meer. Jammer genoeg regende het eerst, maar gelukkig stopte het rond een uur of 4. Helaas niet meer genoeg tijd om een berg op te wandelen, maar nog wel om een heel stuk rond het meer te lopen.

En alweer een dag later het laatste stuk voor mij met de Magic bus naar Christchurch. Hier had ik weer met Lea afgesproken, ik kon haar om 4 uur van de bus gaan halen. We zijn een dag net buiten Christchurch met een gondola een berg op gegaan en daar eerst een korte wandeling gedaan en daarna met een mountainbike een fietstocht naar beneden gemaakt, heel mooi uitzicht gehad op de oceaan. De laatste dag zijn we na veel twijfelen gaan midgetgolfen. Dit bleek erg lastig te vinden te zijn en hier hebben we geloof ik wel een paar uur over gedaan, met dank aan een buschauffeur die ik had gevraagd om ons een seintje te geven als we er waren en bij het eindpunt ineens verbaasd omkeek waarom wij niet uitstapten... Moesten we dus weer helemaal terug. Uiteindelijk toch gevonden met de hulp van een passagier en gezellig gemidgetgolfd. Omdat het allemaal zo lang had geduurd moesten we wel opschieten, want ik moest de bus naar het vliegveld halen. Toen de bus ons ook nog eens voorbij reed toen we even niet opletten, moesten we nog gaan liften ook. Gelukkig was er iemand zo vriendelijk om ons een eind op weg te helpen. Nog even op het terras een laatste biertje gedronken en toen moesten we snel doorlopen naar het hostel, waar ik precies op tijd was voor de shuttlebus.

En toen begon het lange vliegen... Eerst naar Auckland, dan de 2e vlucht naar Los Angeles, overnachten, 3e vlucht naar San Francisco en tot slot ging de 4e vlucht dan naar Amsterdam. In Amsterdam werd ik gelukkig opgewacht door... helemaal niemand!!! M'n ouders en Marieke zouden me op komen halen, maar ze stonden in de file... Nouja, na even wachten waren ze er en hebben we nog even gezellig een kopje koffie gedronken.

Dat was het einde van een fantastische reis... Ik zou het zo weer doen. :) Allemaal heel erg bedankt voor de leuke reacties hier het afgelopen jaar!!! Heeeeel veel foto's en filmpjes deze keer, ik maak gewoon de ruimte op.

  • 29 December 2008 - 16:22

    Pa En Ma:

    Leuk verhaal en hele mooie foto's.We waren toch blij dat je met de Kerst thuis was.En jammer van de file's.Volgende keer beter:)

  • 31 December 2008 - 11:08

    Miriam:

    Wat een ervaring!!! Jammer dat er geen spannende reisverhalen meer volgen...was zelf ook een beetje op reis zo;) Al een beetje gewend in het koude kikkerlandje?

    Fijne jaarwisseling!

    Groetjes Miriam

  • 03 Januari 2009 - 06:57

    Q:

    hm.. die foto's van NZ zijn leuk om te zien; ik krijg er de kriebels van om weer terug te gaan/ook weer op reis te gaan!

  • 03 Januari 2009 - 19:10

    Marieke:

    Hey Robin, wat leuk om je laatste verhaal te lezen! Jammer dat ik je maar even heb gezien bij oma, volgende keer beter!
    Groetjes je nichtje Marieke

  • 04 Januari 2009 - 18:42

    Arno En De Rest:

    Leuk verhaal weer hoor en leuk dat je weer terug bent.

    Groetjes

    Arno, Lindy, Thomas, Mathijs en Lucas

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, Christchurch

Robin

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 1838
Totaal aantal bezoekers 67794

Voorgaande reizen:

05 September 2016 - 07 Oktober 2016

Oostkust

16 Januari 2008 - 09 December 2008

Australië

Landen bezocht: