De laatste loodjes

Laat ik beginnen met maar even vertellen dat ik niet echt happy ben op het moment... Door een stomme fout van mijzelf heb ik namelijk geen werkvisum voor Nieuw-Zeeland en moet ik eerder terug naar huis. :(
Ik heb het visum namelijk al 30 oktober vorig jaar aangevraagd en dan moet je binnen een jaar in Nieuw-Zeeland zijn aangekomen. Dat was ik helemaal vergeten en had mijn ticket verlengd om om 15 november hier aan te komen, 2 weekjes te laat dus. Bij de douane zeiden ze nog dat, omdat het om een foutje ging en ik maar 2 weken te laat was, het waarschijnlijk geen probleem was om alsnog een werkvisum te krijgen. Helaas waren ze bij immigration wat minder aardig en was het antwoord onverbiddelijk 'jammer, maar helaas'. Niet werken betekent dus geen geld en geen geld betekent eerder naar huis. Gelukkig wilden m'n ouders me nog wel steunen, zodat ik toch nog wat van Nieuw-Zeeland kan zien (nogmaals heel heel erg bedankt!!!) en daarom heb ik daarnet een busticket gekocht (http://www.magicbus.co.nz/main/productDetail/index.cfm?productID=94 voor de nieuwsgierigen). Wel het ticket wat ik graag wilde gaan doen, maar helaas moet ik het in iets meer dan 2 weken doen in plaats van een maand, dus snel er doorheen en geen extraatjes. Daarnaast ga ik dus ook geen Kerst en oud & nieuw vieren aan de andere kant van de wereld, wat ik ook wel jammer vind. Naja, ik ga er nog het beste van maken en ben erg blij dat ik toch nog wel veel van het land kan gaan zien.

Ik heb hier trouwens ook weer eens een nieuw telefoonnummer: +642102440243.

En dan weer over tot het reisverhaal: de laatste loodjes van Australie! De vorige keer was ik geeindigd in Cairns...

Nadat we de camper (Brucie) opgehaald hadden zijn we boodschappen gaan doen en doorgereden naar Mission Beach, een serie kleine dorpjes aan een groot strand, erg mooi en hier hebben we in de buurt overnacht. Voor we in Mission Beach aankwamen nog even een wandeling in de buurt gemaakt. Op het strand ontbeten en de dag even een afscheidstoer gedaan: voor de lunch nog even langs de bananenfarm gereden waar we zo lang hebben gewerkt en 's avonds nog langsgegaan bij het hostel in Cardwell.

Vanuit Cardwell zijn we doorgereden naar het zuiden, onderweg nog een paar leuke watervalletjes bezocht. Verder op de weg kwam er een vrachtwagen van de andere kant, waardoor er een steentje opwaaide, precies op onze voorruit. Dat leverde een klein barstje op... Even voorzichtig verder rijden en het kleine barstje werd een scheur... Nog even voorzichtiger verder rijden en de scheur werd een hele grote scheur, in zowel de binnenste ruit als de buitenste... Uiteindelijk zijn ze nog voorbij het midden uitgekomen. Uiteraard hadden we geen verzekering voor de voorruit, dus dit moesten we zelf betalen...

Naja, verder op weg dus maar, de volgende dag gingen we namelijk duiken op het Great Barrier Reef en we moesten nog 770 kilometer rijden tot het dorpje waar de boot zou vertrekken. Die hele boottocht was echt geweldig!!! We vertrokken 's ochtends vroeg, want de duikplek was 2 uur varen van de kust. Onderweg kwamen we nog een school van wel 100 dolfijnen (ja, echt waar) tegen! Echt een geweldig gezicht! Na een tijdje naar de dolfijnen gekeken te hebben zijn we weer verder gevaren om uiteindelijk bij de Fitzroy Reef Lagoon uit te komen. Nance had daar 2 duiken, want zij heeft haar duikbrevet, ik had een introduik en kon de rest van de tijd snorkelen. Het zag er daar echt geweldig uit, de zee had alle kleuren blauw die je je maar voor kunt stellen en onder water had je dan het rif met alle kleuren van de regenboog en vissen in nog veel meer verschillende kleuren. Met het snorkelen had je al een mooi uitzicht, maar om 12 uur mocht ik dan een half uurtje echt duiken. Dat had ik nog nooit gedaan, dus eerst een boel uitleg gekregen en dan alles aan en omgehesen en het water in. Duiken is echt zoveel mooier dan snorkelen, echt geweldig hoe je van dichtbij over het koraal en de vissen kunt zweven!! Helaas ben ik wel m'n onderwatercamera vergeten mee te nemen... maar Nance had de 2e duik op dezelfde plek, dus zij heeft 'm volgeschoten; nog niet ontwikkeld, dus daar heb ik nog geen foto's van. Tegen een uur of 3 gingen we dan weer terug richting de kust. Toen we uit de lagoon voeren, kwam nog even een grote schildpad gedag zeggen en verderop nog iets veel mooiers: een groep walvissen kwam net boven water om adem te halen! We hadden dus al geluk met de dolfijnen, want die zien ze maar eens op de 3 tochten, maar nu dus ook nog eens walvissen, terwijl het eigenlijk al buiten het seizoen was! De boottocht was al geweldig, maar dit maakte het toch nog wel een stuk beter.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Bundaberg, de stad waar ze de in Australie wereldberoemde Bundaberg Rum maken. Nou hadden we dit wel eens (nouja, wel vaker) gedronken, dus het was natuurlijk wel leuk om hier een rondleiding te doen. Aan het einde nog wat speciale rummetjes geproefd om het af te maken.

Na Bundaberg zijn we naar Hervey Bay gereden, waar Benony en Niels ook waren, vrienden uit Zwolle van Nance die een paar weekjes in Australie met vakantie waren. Daar even gezellig wat mee gedronken en de volgende dag konden we een 4WD ophalen om op Fraser Island 2 dagen lang mee rond te crossen, het grootste zandeiland ter wereld (men zegt dat het meer zand bevat dan de Sahara...). Omdat we maar met z'n tweeen waren, hadden we een (goedkope) tweezitter gereserveerd, meestal krijg je dan een Suzuki Jimny of Sierra. Nou, daar denkt dit bedrijf anders over, want die tweezitters vinden ze maar niks. Zo kregen wij voor dezelfde prijs een echte Landrover Discovery! Na een korte introductie (te kort bleek later... :) ) reden we dan in onze grote 4WD richting de ferry naar Fraser. Op Fraser zijn trouwens geen echte wegen, maar alleen zandweggetjes (nouja, paadjes is vaak een betere omschrijving), dus een 4WD is een must (met een andere auto mag je het eiland niet eens op). Daar kwamen we al vrij snel achter, want eenmaal van de hoofdweg af richting een meer waarvan ik naam even niet meer weet was het al raak; we kwamen muur- en muurvast te zitten... Nou had de man van het verhuurbedrijf wel wat trucjes uitgelegd, zoals low gear, high gear en vooral lucht uit de banden laten lopen. Alles geprobeerd en inmiddels stonden er al wat mensen achter ons te wachten... Met wat duwwerk van hen zijn we er toch nog doorheen gekomen. Een paar kilometer verderop voorbij het eerste meer bleek de weg toch iets teveel van het goede te zijn en na heel wat pogingen om er doorheen te komen zijn we maar omgedraaid om een andere route te nemen. Uiteindelijk kwamen we dan op het strand om daar toen het eb was eens even lekker rond te scheuren. Dat is echt geweldig, met 80 km/u over het zand crossen!!! Onderweg nog wat leuke dingetjes gezien, zoals een kreekje waar je je mee mee kan laten sleuren (als er wat meer water in had gestaan dan) en een scheepswrak. Zo'n 80 kilometer verderop moesten we weer het binnenland in. Door een erg lastig stuk... Zo lastig dat we er met geen mogelijkheid doorheen kwamen. Zelfs met een aanloop (want dat hadden we een grote 4WD bus ook zien doen en die kwam er ook doorheen, niet heel makkelijk, maar toch) lukte het niet. We snapten er niks van, want dit was toch best een goede auto... Na talloze pogingen (en talloze keren uitgraven) kwamen we bij de laatste poging echt muurvast te zitten. Gelukkig kwam er toen een groepje Ozzies voorbij die ons wel even wilden helpen. Allereerst stond de auto in de verkeerde 4WD stand. Verkeerd begrepen van de man van het verhuurbedrijf of hij had het verkeerd uitgelegd, maar hij moest niet in low maar in diff lock staan (mja, voor de kenners onder jullie). Daarnaast moest er nog een boel meer lucht uit de banden; wij mochten maximaal zo'n 10 seconden per band eruit laten lopen, maar dat vonden de Ozzies nog steeds veel te hard, dus die hebben er nog even heel wat meer uit laten lopen. Dat laatste bleek de truc te zijn; we kwamen nu overal met gemak doorheen, zelfs in high gear!!! We hebben nog een aantal biertjes met ze gedronken (want dat bleven ze maar aanbieden) en toen hebben ze ons een mooi kampeerplekje aangewezen.

De volgende ochtend zijn we nog langs de Champagne Pools gereden, wat natuurlijke poeltjes langs de zee waar je lekker in kunt liggen. Verder nog een beetje door het binnenland gecrosst en uiteindelijk via Lake McKenzie met schitterend blauw water en wit, echt witter dan wit (het leek meer op gips of poedersuiker), zand weer terug naar de ferry gereden. Helaas, het avontuur zat er alweer op, maar wat een fantastische ervaring weer!

Verder zijn we nog in Brisbane geweest, waar Nance Ted heeft gekocht. Die groeide uit van lief teddybeertje tot mascotte en uiteindelijk was het onze 3e man die ook overal mee naartoe ging en op de foto werd gezet. Na Brisbane zijn we doorgereden naar Surfer's Paradise, een stad met een mooi strand en hoge gebouwen langs het strand. Verder op weg naar Sydney (mja, ik zit alweer een hele tijd te typen en ga er maar eens wat vaart achter zetten) nog langs Nimbin, Byron Bay, Newcastle en heel wat andere leuke steden gekomen.

In Sydney hadden we weer veel bekijks door gewoon midden op straat te gaan koken en eten. :) In Sydney moesten we ook de camper inleveren en een gewone auto ophalen. Hier hadden we weer een gelukje. Ik had een Toyota Yaris geboekt, maar ze hadden een Ford Falcon voor ons klaargezet! Met weer een grote bak zijn we naar Canberra gereden, de hoofdstad van Oz. Na Canberra nog via de zuidkust terug naar Melbourne. De laatste avond zijn we hier lekker uit eten geweest en op de terugweg nog langs de Christmas Tree Lighting Ceremony gekomen. Een heel spektakel om de lichtjes van de metershoge kerstboom aan te doen (ja, in november!!).

De dag erna moesten Nance en ik dan toch afscheid van elkaar nemen. Zij is naar Perth en ik naar Aucland. Dat was na al die maanden samenreizen wel even een moeilijk moment, maar we zien elkaar in Nederland zeker weer terug, in die tijd zijn we toch hele goede vrienden geworden! Nance, nog heel veel plezier in Perth en daarna Thailand!

Ik ga er hier nog even het beste van maken in Nieuw-Zeeland, al baal ik er nog steeds van... Ik land overigens dinsdag 9 december om 11 uur 's morgens op Schiphol.