De afgelopen 6 weken...

6 weken alweer sinds m'n laatste bericht... Met dank aan het internetcafe in Biloela, wat niet echt klantvriendelijke openingstijden heeft; zeker niet als je gewend bent aan de grote steden waar echt alles 24/7 open is. Na het werk had ik nooit zin om wat te typen en op zaterdag was ie maar tot 12 uur open en dan lag ik meestal nog in m'n bed. :)

Allereerst: Ik ben klaar met werken!!!! :D Ik zit inmiddels al in Rockhampton en vlieg morgenochtend naar Brisbane. Ik heb gisteren een beginnetje gemaakt en zit inmiddels alweer in Brisbane. Het is hier echt verschikkelijk koud; vandaag was het maar 25 graden en morgen wordt het waarschijnlijk niet warmer dan 21 graden... ( :p )

Pfoe, dan moet ik nu gaan bedenken wat ik ook alweer allemaal heb gedaan zeg. Vooral veel werken eigenlijk en in de weekenden wat feestjes gehad en paar keer naar de nightclub en pub geweest.

Ik heb gelukkig tot het einde bijna altijd mijn eerste job gehouden, dus vooral met dozen werken en daar straps omheen doen. Ik werkte met 4 machines: de Compactor (die het vlees wat aandrukt, of naja, die het vlees wat aan zou moeten drukken eigenlijk) de Lidder (die deksels op dozen lijmt), de Strapper (waar ik de straps mee om de boxes doe die niet goed door de Lidder komen) en de Lidmaking Machine (waar ik deksels mee maak voor Barry). Over Barry gesproken, dat was dus echt de verschrikkelijkste collega die ik ooit heb meegemaakt. In het begin weigerde hij gewoon met me te praten!!! Mick, een andere collega met wie ik veel heb gewerkt, werkt er 3 maanden en Barry begon nu pas met hem te praten. Echt niet te geloven. Mick is wel een toffe kerel, is 57 jaar en heeft z'n huis, land en bedrijf in de buurt van Melbourne verkocht om met z'n vrouw rond te gaan reizen door Oz. Wij deden met z'n tweeen het werk wat ik zo'n beetje beschreven heb, het is eigenlijk een one-man-job, tenzij er iets mis gaat. Er gaat elke dag wel een paar keer iets helemaal verkeerd, dus hadden we het lekker makkelijk, omdat we de rest van de dag dus ook met z'n tweeen waren. Helaas ben ik vooral de laatste week ook regelmatig naar load-out gestuurd om daar te werken en dat is echt verschrikkelijk. Dat werk houdt in dat je in een grote ruimte werkt met aan twee kanten een lopende band waar dozen met daarin 27 kilo bevroren vlees vanaf rollen. Op die dozen staat een sticker met daarop een nummer van vier cijfers en in de hele ruimte staan pallets met daarop stapels dozen met een bepaald nummer. Het idee is dus dat je een doos oppakt en deze naar de goede stapel brengt. Op zich niet zo erg als het logisch in elkaar zit, maar, je raad het al, dat was dus niet zo. Alle nummers staan kriskras door elkaar en de volgende dag kan de nachtploeg ook nog eens het een en ander veranderd hebben. Je sjouwt je dus de hele dag een ongeluk aan loodzware dozen, omdat je zeker in het begin geen idee hebt waar zo'n box naartoe moet (was wel een goede work-out trouwens :)). Daarnaast heb ik ook een keer iets op de killfloor moeten doen, daar komen de koeien aan hun achterpoten binnen, terwijl het bloed nog uit hun bek druipt. De supervisor zei nog met een wat gemeen lachje "We're gonna add a little to your experience today" en helaas kon mijn "My experience doesn't need adding, I like it the way it is" niet veel veranderen. Goed, mijn opdracht daar was dus om koeienhuiden die net nadat ze geskind zijn op de grond worden gegooid, op te rapen en in een container te gooien, ondertussen de dode koeien ontwijkend. Erg ranzig, want die dingen zijn warm, enorm vet en bloederig, maar gelukkig moest ik het maar een uurtje doen. Verder heb ik ook nog regelmatig een uur of twee per dag cows uit de chiller moeten duwen. Dat houdt in dat je halve koeien die aan een rails hangen met een stuk of drie tegelijk naar een andere kamer moet duwen, da's ook wel behoorlijk zwaar, maar als je aan de koeien gewend bent valt het wel mee. Genoeg over het werk nu, ik ben er mee klaar... :)
Ik heb nog wel een aantal foto's gemaakt. Dat moest ik wel een beetje voorzichtig doen, want je mag daar eigenlijk geen foto's maken. Ik heb helaas geen halve koeien op de foto's kunnen zetten, want in die ruimte lopen de supervisors altijd rond. Ik denk dat jullie in ieder geval wel kunnen lachen om mijn veel te grote one-size-fits-all work outfit.

Tijdens werkdagen heb ik verder niet bijzonder veel gedaan eigenlijk; met de bus terug naar het hostel, naar de Woolworths om eten te halen en wat tv kijken om dan rond een uur of 8 naar bed te gaan.

De weekends waren wel gezellig.

Een weekend ben ik met Benny, Matthias (2 Duitsers), Take (1 Japanner) en een Koreaan (het is me in die zes weken niet gelukt om z'n naam te onthouden....) naar een nationaal park zo'n 150 km verderop gegaan met een gehuurde auto. Het park heet Canya Gorge. Daar hebben we wat mooie wandelingen gemaakt (op de warmste dag van het jaar, het was echt bloedheet). Het was erg fijn om even weg te zijn uit Biloela en ook al was het park zeker niet het mooiste was het toch een mooi uitstapje. Ik dacht daar ook mijn eerste road kill geproduceerd te hebben, was over een grote hagedis gereden die net na een bocht de weg overstak, maar op de terugweg was ie weg.
Wat wel echt heel gaaf was, waren de papegaaien die rond een uurtje of 5 ineens naar wat voederbakken kwamen. Het waren denk ik zeker 100 papegaaien, echt een heel gaaf gezicht.

Er was ook nog een weekend een rock-festival in Bilo. Daar zijn we uiteraard met alle backpackers naartoe gegaan. Het zag er echt heel professioneel uit, maar helaas waren de bandjes nogal bagger, de laatste twee bands hadden zelfs dezelfde zanger. We hebben ons desondanks wel uitstekend vermaakt, want ze speelden vooral covers. Tijdens de eennalaatste band vonden we dat het wel erg rustig was voor het podium en besloten we om met z'n drieen (de rest wilde niet) een pit te beginnen. Dat sloeg echt goed aan en het laatste nummer was echt geweldig (Killing in the name)! Op het einde kwamen er een paar Australiers naar ons toe om ons te bedanken, we hadden er het beste rockfestival in jaren van gemaakt. :)

Het laatste weekend, met pasen waren we vier dagen vrij, dus dat moest gevierd worden. Philip, een Duitser die wat later is gekomen, had de eigenaar gevraagd of hij een dvd-speler wilde kopen voor in de woonkamer en na wat aandringen heeft 'ie dat gedaan. De vorige 8 dvd-spelers waren gestolen, dus Philip mocht deze meenemen als hij weg gaat. Om 5 uur kwamen David (een Ier) en ik er achter dat we helemaal vergeten waren om bier te kopen (doh!), dus snel naar de bottleshop, maar die was al om half 5 dicht. Ongeveer 2,5 km verderop was er nog een drive-in bottleshop (die Australiers hebben echt voor alles een drive-in, in Syney heb ik zelfs een drive-in drycleaner gezien!), die misschien nog open was, daar maar naartoe gelopen dus. Hij was nog open, dus wij hadden bier, maar nu was het aan het regenen. Niet zomaar regen maar van die echte regen waar je in een halve seconde helemaal doorweekt door bent. Gelukkig wilde een farmer ons wel even een lift terug naar het dorp geven en in de 5 minuten durende autorit heeft 'ie het gepresteerd ons z'n hele levensverhaal te vertellen.

Afgelopen maandag in de bus naar Rockhampton stapten ineens Jakob en Filipp (2 Zweden) in die de zondag hadden besloten dat ze genoeg hadden van de meatworks en fruit gaan plukken in Bundaberg. Hun bus daar naartoe ging pas om 3 am, dus we zijn nog even een biertje gaan drinken. Gisteren was ik dus in Rockhampton. Nou had ik al heel erg veel over Rocky gehoord van andere backpackers en alle verhalen bleken waar te zijn: er is in Rockhampton he-le-maal niks te doen. Heb er nog wel een beetje rondgelopen, maar die hele stad is ervoor gemaakt om auto te rijden. Op een gegeven moment heb ik maar een boek gekocht en dat is nu dan ook uit.

Ben nu dus weer in Brisbane en daar ben ik erg blij om; eindelijk weer in een toffe stad! Morgen ga ik naar de Australia Zoo, daar heb ik ook wel zin in, heb er goede dingen over gehoord.

Ohja! Tijdens het uitzoeken van de foto's zag ik dat ik nog iets vergeten was; ik heb m'n vingers een beetje verbrandt. Pannen schijnen hier warm te worden als je er soep in kookt... naja, de foto spreekt voor zich denk ik.