G'day mates
Door: Robin
Blijf op de hoogte en volg Robin
23 Januari 2008 | Australië, Sydney
Pfffff, wat een dag zeg...
Gistermorgen om 11 uur Japanse tijd uitgecheckt bij het hostel en op weg naar het vliegveld gegaan. Omdat ik geen idee had hoe lang inchecken enzo zou duren, moest ik dus nog een kleine 2 uur daar zitten wachten. Ik had ineens nog een 5000 Yen biljet waarvan ik dacht dat het 1000 was, dus ik heb nog mooi wat kunnen eten en een Osaka T-shirt gekocht. :)
Na het inchecken kon ik weer gaan zitten wachten tot het boarden (damn, wat is vliegen eigenlijk saai!), maar toen was het dan toch eindelijk tijd om te vertrekken. Taxi'en naar de startbaan en toen: niks... Na nog een tijdje niks kwam er een bericht dat er iets mis was met de rechtermotor en we dus niet konden vertrekken. Een of ander device om ijs van de motor te verwijderen bleek niet te werken en dat schijnt toch erg handig te zijn, vooral met betrekking tot neerstortpreventie. Om het te verhelpen moesten we terug naar de gate. Na een half uur bleken de Japanners wel ergens een vervangend onderdeel te hebben liggen, maar die was voor een andere motor dan de Rolls Royce motors van de 777. Toen moest er dus contact gezocht worden met RR in Engeland en na een uur kregen we te horen dat zij vonden dat dat maar aan Boeiing gevraagd moest worden. Hadden ze denk ik ook wel meteen kunnen zeggen, maar goed, Boeing in Amerika moest toen dus gebeld worden. Uiteindelijk heeft Boeing het groene licht gegeven en na VIJF uur in het vliegtuig gezeten te hebben, gingen we dan nog maar een poging doen. Dat ging goed en 10 uur later landden we in Auckland.
Nou moest ik in Auckland overstappen op een vliegtuig naar Sydney en voor die overstap had ik voor het akkefietje in Osaka, je raad het al, 5 uur de tijd. Gelukkig had de vlucht naar Sydney een half uur vertraging, dus ik kon nog mee. Uiteraard wel even bij de transferbalie gevraagd of mijn bagage ook in Sydney aan zou komen, waarna ik het geruststellende antwoord "Let me look that up for you, sir. Oh, you have only one bag, that's no problem, sir". Mooi dus, na het gedoe op Osaka toch nog redelijk op tijd in Sydney.
Na een uur (want een half uur vertraging was blijkbaar nog niet genoeg) konden we gaan boarden. Wat trouwens nog het ergste was; er was een Burger King op het vliegveld van Auckland, maar omdat ik dacht dat ik op moest schieten (want 'maar' een half uur vertraging) heb ik er niks kunnen halen. Tijdens het volgende half uur vertraging zat ik fijn aan de andere kant van de douane door het glas met een hongerige maag tegen een Burger King aan te kijken...
Uiteindelijk na een korte vlucht van 4 uur aangekomen op Sydney en toen moest ik mijn visum op gaan halen. Ik heb nu een mooi plakkaat in mijn paspoort dat ik hier mag werken, moet zo alleen nog even een Tax File Number gaan aanvragen. Zo begint mijn paspoort er toch wel al cool uit te zien, sticker en stempel van Japan, grote sticker en uiteraard ook een stempel van Australie. :)
Na het visum kon ik mijn tas op gaan halen. Ik had verwacht dat de mijne er als eerste zou zijn, want die is tenslotte als laatste in het vliegtuig gegaan. Na 10 minuutjes bleek mijn theorie niet helemaal op te gaan, want nog geen tas. Naja, dat duurt altijd wel even. Na nog eens 20 minuten nog geen tas en toen stopte de band ineens. Navraag leerde mij dat mijn tas het wel leuk vond in Auckland en daar nog steeds stond... Met de volgende vlucht werd 'ie meegestuurd. Toen vond ik dat niet zo tof, maar het leverde me wel $100 op van Air New Zealand, standaard policy en ik hoefde niet met die tas te gaan zeulen, want die zou zo snel mogelijk naar het hostel worden gebracht. Volgens het hostel zou het zeker morgen worden en niet meer vandaag.
Om al het gedoe van me af te zetten ben ik maar even een wandelingetje door Sydney gaan maken en vanaf de boulevard rechtsvoor het Opera House zien en linksvoor de Sydney Harbour Bridge maakte echt wel een hoop goed. Vanaf dat punt nog even m'n ouders gebeld en dat was ook wel even fijn om die te spreken. Sydney is verder ook echt een mooie stad, ondanks dat 'ie zo groot was, toch nog veel groen (in Osaka was de enige natuur hier en daar een veldje met kool en heel af en toe eens een parkje). Ik heb nog geen foto's, want het kabeltje zit uiteraard in mijn backpack.
Al met al was het een enerverende dag, maar de namiddag en avond in Sydney was het waard: prachtig weer, mooie stad. Morgen heb ik nog een dag niks te doen en vrijdagochtend heb ik een gesprek over wat baantjes, ben heel benieuwd daarnaar.
Gistermorgen om 11 uur Japanse tijd uitgecheckt bij het hostel en op weg naar het vliegveld gegaan. Omdat ik geen idee had hoe lang inchecken enzo zou duren, moest ik dus nog een kleine 2 uur daar zitten wachten. Ik had ineens nog een 5000 Yen biljet waarvan ik dacht dat het 1000 was, dus ik heb nog mooi wat kunnen eten en een Osaka T-shirt gekocht. :)
Na het inchecken kon ik weer gaan zitten wachten tot het boarden (damn, wat is vliegen eigenlijk saai!), maar toen was het dan toch eindelijk tijd om te vertrekken. Taxi'en naar de startbaan en toen: niks... Na nog een tijdje niks kwam er een bericht dat er iets mis was met de rechtermotor en we dus niet konden vertrekken. Een of ander device om ijs van de motor te verwijderen bleek niet te werken en dat schijnt toch erg handig te zijn, vooral met betrekking tot neerstortpreventie. Om het te verhelpen moesten we terug naar de gate. Na een half uur bleken de Japanners wel ergens een vervangend onderdeel te hebben liggen, maar die was voor een andere motor dan de Rolls Royce motors van de 777. Toen moest er dus contact gezocht worden met RR in Engeland en na een uur kregen we te horen dat zij vonden dat dat maar aan Boeiing gevraagd moest worden. Hadden ze denk ik ook wel meteen kunnen zeggen, maar goed, Boeing in Amerika moest toen dus gebeld worden. Uiteindelijk heeft Boeing het groene licht gegeven en na VIJF uur in het vliegtuig gezeten te hebben, gingen we dan nog maar een poging doen. Dat ging goed en 10 uur later landden we in Auckland.
Nou moest ik in Auckland overstappen op een vliegtuig naar Sydney en voor die overstap had ik voor het akkefietje in Osaka, je raad het al, 5 uur de tijd. Gelukkig had de vlucht naar Sydney een half uur vertraging, dus ik kon nog mee. Uiteraard wel even bij de transferbalie gevraagd of mijn bagage ook in Sydney aan zou komen, waarna ik het geruststellende antwoord "Let me look that up for you, sir. Oh, you have only one bag, that's no problem, sir". Mooi dus, na het gedoe op Osaka toch nog redelijk op tijd in Sydney.
Na een uur (want een half uur vertraging was blijkbaar nog niet genoeg) konden we gaan boarden. Wat trouwens nog het ergste was; er was een Burger King op het vliegveld van Auckland, maar omdat ik dacht dat ik op moest schieten (want 'maar' een half uur vertraging) heb ik er niks kunnen halen. Tijdens het volgende half uur vertraging zat ik fijn aan de andere kant van de douane door het glas met een hongerige maag tegen een Burger King aan te kijken...
Uiteindelijk na een korte vlucht van 4 uur aangekomen op Sydney en toen moest ik mijn visum op gaan halen. Ik heb nu een mooi plakkaat in mijn paspoort dat ik hier mag werken, moet zo alleen nog even een Tax File Number gaan aanvragen. Zo begint mijn paspoort er toch wel al cool uit te zien, sticker en stempel van Japan, grote sticker en uiteraard ook een stempel van Australie. :)
Na het visum kon ik mijn tas op gaan halen. Ik had verwacht dat de mijne er als eerste zou zijn, want die is tenslotte als laatste in het vliegtuig gegaan. Na 10 minuutjes bleek mijn theorie niet helemaal op te gaan, want nog geen tas. Naja, dat duurt altijd wel even. Na nog eens 20 minuten nog geen tas en toen stopte de band ineens. Navraag leerde mij dat mijn tas het wel leuk vond in Auckland en daar nog steeds stond... Met de volgende vlucht werd 'ie meegestuurd. Toen vond ik dat niet zo tof, maar het leverde me wel $100 op van Air New Zealand, standaard policy en ik hoefde niet met die tas te gaan zeulen, want die zou zo snel mogelijk naar het hostel worden gebracht. Volgens het hostel zou het zeker morgen worden en niet meer vandaag.
Om al het gedoe van me af te zetten ben ik maar even een wandelingetje door Sydney gaan maken en vanaf de boulevard rechtsvoor het Opera House zien en linksvoor de Sydney Harbour Bridge maakte echt wel een hoop goed. Vanaf dat punt nog even m'n ouders gebeld en dat was ook wel even fijn om die te spreken. Sydney is verder ook echt een mooie stad, ondanks dat 'ie zo groot was, toch nog veel groen (in Osaka was de enige natuur hier en daar een veldje met kool en heel af en toe eens een parkje). Ik heb nog geen foto's, want het kabeltje zit uiteraard in mijn backpack.
Al met al was het een enerverende dag, maar de namiddag en avond in Sydney was het waard: prachtig weer, mooie stad. Morgen heb ik nog een dag niks te doen en vrijdagochtend heb ik een gesprek over wat baantjes, ben heel benieuwd daarnaar.
-
23 Januari 2008 - 10:42
Marco:
Heel veel plezier down under, ik hoop dat je verblijf wat minder hobbels kent dan het laatste stuk van je reis. En ik hoop dat je tas morgen terecht is dan. Btw, in nederland (of europa) kan een vergoeding voor een verloren tas oplopen tot 1000 euro, dus laat je niet afschepen mocht er daadwerkelijk iets kwijt zijn. -
23 Januari 2008 - 12:17
Astrid:
Woei! Mooi van Air New Zealand. Beetje kut dat ze je tas zijn vergeten (en ik zou volgens mij helemaal kapot zijn gegaan van de stress, zo op het begin van mijn reis, maar dat terzijde). Waarom ben jij eigenlijk via Auckland gevlogen en toen meteen naar Sydney? Je gaat NZ later in één keer doen?
Hopen dat je tas er morgen is. En geniet van Sydney. Niet vergeten om naar Manly en Bondi te gaan he? Kun je veel beroemde mensen spotten, als je daar in geinteresseerd zou zijn. Welk hostel zit je? (Verder ben ik niet nieuwsgierig hoor, wel jaloers :P )
Veel plezier nog. -
23 Januari 2008 - 13:29
Speedy:
En, al een beetje het reisgevoel te pakken? :) -
23 Januari 2008 - 22:24
Marc En Jannie:
Hoi Robin,
We zijn blij dat je uiteindelijk toch nog in Sydney beland bent. Hopelijk is je tas er ook morgen ennuh suc6 met de gesprekjes
Groetjes -
24 Januari 2008 - 01:19
Robin:
Marco, de $100 was puur om deodorant enzo te kunnen kopen, als ie weg is wil ik uiteraard meer zien. :)
Astrid, ik zit in Base in Kent Street. Ga wel snel op zoek naar wat anders. Lokatie is mooi, maar het is echt te groot, volgens mij meer dan 500 backpackers. Ik ben via Auckland gevlogen omdat Air NZ niet rechtsstreeks van Osaka naar Sydney vliegt (wat ook wel logisch is) en ik doe NZ inderdaad in 1 keer. Had bij het doorgeven van de data nog geen werkvisum voor NZ. -
24 Januari 2008 - 05:41
Robin Maar Weer:
M'n tas is terecht, was netjes bezorgd bij het hostel. Mooie deal dus, $100 rijker en minder gesjouw. :) -
24 Januari 2008 - 08:16
Astrid:
Ah mooi! Dan weet je wat je te doen staat op je volgende vlucht. 'Uh... mijn tas is kwijt'. ;-)
Kent Street is idd wel mooi, ook wel duur volgens mij. King's Cross is lekker goedkoop, ook niet helemaal veilig though.
Gave foto's! Geef je snel weer een update? Ik kan echt niet wachten tot ik teug mag joh! Krijg helemaal heimwee van je verhalen. -
25 Januari 2008 - 04:00
Justin Ilse & Kids:
Hoi robin
ja vliegen is inderdaad maar saai - al wat je lijkt te doen is zitten en wachten en zitten en wachten :) Maar nou ja - echt leuk om zo helemaal mee te leven met je avonturen!!
Success met de banenzoek!!!!
Justin, Ilse & kids -
29 Januari 2008 - 13:46
Sander ( Typex ):
Klinkt spannend allemaal!
Vraag me af wat voor baantje je gaat krijgen ;)
Hopelijk iets niet te dubieus
succes er mee in ieder geval man!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
